BirdBlog.org - Natuurblogs uit binnen- en buitenland

Holenduif (Columba oenas) aan de Hofsteeweg (omgeving Engelandsche Bosch, Hardenberg). Daar stapten twee exemplaren rond tussen de aanwezige Kieviten en Kokmeeuwen.
Exacte locatie op Waarneming.nl.

Mol (Talpa europaea) langs de Vecht vanmiddag. Helaas dood maar nog helemaal gaaf toen ik 'm vond. Heb 't diertje maar vereeuwigd op foto.

Gedraaid steeltje en knikkend "koppie": Gedraaid Knikmos (Bryum capillare).

Grijze beharing en veelvoorkomend (ik vind ze vooral op muurtjes, grote keien en straatstenen): Gewoon Muisjesmos (Grimmia pulvinata).

Makkelijke namen!

Nu worden ze wat lastiger...

Muurdubbeltandmos (Didymodon vinealis, foto boven) en Steenpurperschaaltje (Lecidella stigmatea, foto onder). De laatste is 'n Korstmos terwijl de andere drie tot de Mossen behoren. Hoewel de Nederlandse benaming van deze soortgroepen anders doet suggereren zijn ze niet verwant aan elkaar. Mossen zijn eigenlijk kleine plantjes terwijl het bij Korstmossen gaat om een samenwerkingsverband (symbiose) van 'n alg/wier met een schimmel. De schimmelsoort is hierbij bepalend voor de naamgeving.

Bij gebrek aan nachtvlinders en andere insecten speur ik deze tijd van het jaar regelmatig naar Mossen en Korstmossen. Interessante dingetjes.

Een soort Bekermos (Cladonia spec.). Die naam spreekt voor zich.
Klein Duinsterretje (Syntrichia ruralis var. calcicola).	Gewoon Muursterretje (Tortula muralis).
Gewoon Smaragdsteeltje (Barbula convoluta).

Dit was bij de Achterbrink in Hardenberg. Hier staat een tabel met soorten die ik tot nu toe op die locatie ben tegengekomen (van elke soort 'n foto): http://www.floraenfaunahardenberg.nl/inventarisaties/mossenkorstmossen/achterbrink.

Klein spul bij het Brandersveldje in Hardenberg (https://waarneming.nl/gebied/info/17752).

Gewoon meniezwammetje (Nectria cinnabarina).
Gewoon Haakmos (Rhytidiadelphus squarrosus).	Fijn Laddermos (Kindbergia praelonga).
Boomsnavelmos (Rhynchostegium confertum).

Lekker in het zonnetje; Bonte Kraai (Corvus cornix) bij de Elsenerveldweg te Rijssen.

Na overnacht te hebben bij Jesper maken we 's ochtends een ronde bij de Nieuwe Droogmaking te Berkel en Rodenrijs. Een mannelijke Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) die z'n positie heeft ingenomen op 'n lisdoddesigaar laat zich leuk bekijken.

Voor het eerst zie ik de Rosse Stekelstaart (Oxyura jamaicensis) in de vrije natuur; een vrouwtje op de foto hierboven. Hoewel ze niet tot de inheemse avifauna van Nederland behoren is het natuurlijk een prachteendje. Vooral 't mannetje (foto onder).

Pijlstaart (Anas acuta); eveneens 'n woerd.

Verder zien we hier onder andere: Meerkoet, Waterhoen, Stormmeeuw, Kievit, een groep Wulpen, een enkele Kluut, Scholeksters, Tafeleend, Wintertaling, Smient, Grote Canadese Gans en Grauwe Gans.

Later in de ochtend besluit ik om 'n kijkje te nemen bij de Kleine Rietganzen (Anser brachyrhynchus) van de Duifpolder (Schipluiden). Deze soort is bij ons, in het oosten van het land, ongewoon. Anders dan de Toendrarietganzen (die wel in grote getale Hardenberg bezoeken in de winterperiode) heeft de Kleine Rietgans roze poten en 'n lichtgrijze rug. Bij Toendra's is de rug donkerder en zijn de poten oranje. Logisch dus dat de Engelsen de Kleine Rietgans "Pink-footed Goose" noemen.

Dit mannetje van de Buffelkopeend (Bucephala albeola) zwemt al sinds 2004 elke winter op de Gaatkensplas bij Barendrecht. Er wordt aangenomen dat 't een wilde vogel is, afkomstig van het oorspronkelijke leefgebied in Noord-Amerika. Waar hij zich tussendoor -gedurende het zomerseizoen- bevindt is 'n raadsel maar dat er sprake is van trekgedrag is duidelijk. Of we deze woerd recht doen door hem als "dwaalgast" te bestempelen valt te betwijfelen. Meneer houdt eigenwijs z'n eigen reisschema aan maar er is geen sprake van "dwalen".

Bij de Nieuwe Droogmaking van Berkel en Rodenrijs foerageren twee Zwarte Ibissen (Plegadis falcinellus). Zo dichtbij heb ik ze nog niet eerder gezien.

Klimopereprijs (Veronica hederifolia) dankt haar Nederlandse én wetenschappelijke naam aan de bladvorm die net als bij Klimop (Hedera helix, het grote blad rechts op de foto) handvormig is (een grote middenlob met aan de zijkant kleinere lobben). De verse groene planten zijn op het moment onder andere te vinden in parken, tuinen, "schoffelstrookjes" van de gemeente en langs paden. Het is 'n vroege bloeier; de kleine bloemen -lichtblauw van kleur- zou je in maart al kunnen zien.

Exacte locatie van de foto: https://ivnhardenberg.waarneming.nl/waarneming/view/148241205
Staat ook dichtbij het kijkscherm aan de Vecht: https://ivnhardenberg.waarneming.nl/waarneming/view/148241209
Kaart met locaties in onze gemeente waar ik de soort heb aangetroffen hier.

Dit artikel in de Facebookgroep "Natuur in Hardenberg".

Het was de enige mooie dag qua weer van de hele week! De zon scheen en ondanks de kou, was het gewoon prachtig dat het helder was en niet bewolkt of regen, sneeuw en hagel. Via Julianadorp reden we naar Texel, want in dat dorp zaten de Pestvogels (Bombycilla garrulus) die we al snel gevonden hadden. En wat kwamen ze dichtbij terwijl ze hun vrolijke rinkelende geluid lieten horen. De dag was meteen helemaal goed en nog maar amper begonnen want we waren nog niet eens op het eiland. Daar werd het alleen maar beter. Het kostte even een tijdje maar Julian vond de Zwartbuikwaterspreeuw (Cinclus cinclus cinclus) langs het ranzigste en bruinste slootje op heel Texel, wat een gekke vogel. Ook de IJsduiker (Gavia immer) lukte in één keer! Het was lastig een foto te maken want hij dook steeds onder en deed zijn naam eer aan. Op de heenweg zagen we ook nog als bonus een Drieteenmeeuw (Rissa tridactyla) achter de boot aan zweven. Een pizza was de kroon op deze vogeldag.

Hardenberg-Vlissingen... Met de trein bijna 4,5 uur dus een behoorlijke rit. Ik kon 't niet laten want de kans om een Ross' Meeuw (Rhodostethia rosea) te kunnen twitchen in Nederland krijg je niet snel weer.

Op zo'n tien minuutjes lopen van station Vlissingen bevindt zich de Binnenhaven waar de meeuw telkens tot op 'n paar meter afstand rondvloog. Super! Af en toe ging 'ie enkele seconden dobberen en trok zich bij dat alles niets aan van de groep enthousiaste vogelaars die netjes op 'n rij stonden aan wal.

De Ross' Meeuw (in dit geval een vogel in z'n tweede levensjaar) dwaalt zelden zo ver zuidelijk vanaf 't leefgebied bij de Noordpool.

Op de terugweg heb ik een tussenstop gehouden bij Arnhem om de Witstuitbarmsijs aldaar te bewonderen. Deze trekt op met 'n groepje Grote Barmsijzen en het verschil zien tussen beide soorten is nog niet zo gemakkelijk. Dat er discussie bestaat over de legitimiteit van de soortstatus van Witstuitbarmsijs illustreert dit. Het zou 'n lichte variant van de Grote Barmsijs zijn. Hoe dan ook, mooi is 'ie wel! De soort is niet alleen bleker dan de Grote Barmsijs maar ook minder gestreept; de stuit en onderstaartdekveren zijn praktisch egaal wit. Daarnaast heeft hij (een volwassen man) geen opvallend rode borst maar er zit slechts een rossige veeg.

Witstuitbarmsijs ssp. exilipes (Acanthis hornemanni exilipes) in het midden; rechts 'n Grote Barmsijs (Acanthis flammea flammea). Net als Ross is Witstuitje 'n gast uit het hoge noorden.

Grote Barmsijs ssp flammea (Acanthis flammea flammea). Ongeveer 30 exemplaren ter plaatse. Momenteel is er 'n "invasiejaar" gaande van deze soort; dan kun je ze overal in het land tegenkomen. Normaliter zie je ze maar af en toe.

Meerdere keren hebben we jou gezocht. Meerdere keren waren daar alleen de stille bomen. De bomen waar je misschien wel zat, maar je nooit liet zien. Waar je leek te schitteren als afwezige. Waar je leek te schuilen zodat niemand je kon vinden. Maar vandaag is een andere dag! Vandaag zijn jullie met z'n tweeën. Vandaag genieten jullie van de zon, van de aankomende lente al duurt het nog zo lang. Wat mooi om jou te zien op jouw eigen plekje, zachte Ransuil (Asio otus).

De verbeterde versie van de Merel, de Koperwiek (Turdus iliacus). De pastelkleruige achtergrond, maakt deze foto voor mij geslaagd. Je kan nog net een beetje de oranje schouder zien en het snaveltje met de felgele basis wijst eigenwijs in de richting van waarschijnlijk een of andere vette worm.

Waar denkt deze Koperwiek aan? Zijn volgende maaltijd of zijn terugreis naar Scandinavië?

Winterpostelein (Claytonia perfoliata) is op het moment veelvuldig te vinden. Deze van oorsprong Amerikaanse soort is te herkennen aan de ruitvormige bladeren die groter en steviger zijn dan het blad van Vogelmuur (Stellaria media). Die laatste soort komt qua bladvorm en habitat volgens mij het dichtst in de buurt maar als je beide planten kent zal determinatie verder geen problemen opleveren.

In Hardenberg tref ik Winterpostelein vrijwel uitsluitend aan op stukjes "schoffelgroen" van de gemeente - rondom de bebouwing.

Exacte locatie van de foto hier.
Kaart met locaties in onze gemeente waar ik de soort heb aangetroffen hier.

Dit artikel in de Facebookgroep "Natuur in Hardenberg".

Een ritje door de kou. Want koud is het echt wel. Maar zoals altijd als het droog is eigenlijk, is het fijn om rond te rijden op zoek naar vogels. Julian en ik fietsen op zaterdagochtend een stukje in de buurt. We doen een paar leuke waarnemingen. Zoals een heel erg rond Roodborstje (Erithacus rubecula) en een felblauw IJsvogeltje (Alcedo atthis). Ik denk dat dit Roodborstje bij ons uit de tuin komt... zo rond en als die ooit op de grond valt stuitert die gewoon weer terug op zijn takje. Op zondag rijden we met pap en mam in Groningen rond. Eerst naar Appingedam om daar een slapende en spiedende Ringsnaveleend (Aythya collaris) aan te treffen. Daarna door naar de Breebaartpolder. Het is er zo stil en rustig. Er zijn wel enkele vogels uiteraard, zoals foeragerende Wulpen (Numenius arquata) maar er zijn niet meer dan drie ganzen. Een wonder.

Samen met pap en Julian doe ik een dag een tour rond het Lauwersmeer. Het is verrassend mooi en droog weer, na weken regen, regen en nog meer regen. Het is nog maar het begin van het jaar en het is stiekem zó leuk om nieuwe vogelsoorten te zien voor 2018. We hebben vandaag ook heel erg veel geluk. We beginnen bij kampeerterrein de Pomp waar de Grijze Wouw gezien is en naast dat we die soort zien, zien we zelfs een Roerdomp! Het is net een 'Waar is Wally' zoekopdracht, maar we vinden hem steeds opnieuw tussen het riet. Op het blauwe water drijven vele soorten eenden en zowel de Wilde Zwaan (Cygnus cygnus, foto hierboven) als de Kleine Zwaan (Cygnus columbianus bewickii, foto hieronder) drijven voorbij.

Deze Nonnetjes (Mergellus albellus) zijn ook heel mooi. De zon schijnt zo fijn en helder, dat alles meteen levendiger lijkt.

Bij de vogelhut van Ezumakeeg is bijna al het water bevroren. Het verbaasd me dat er geen Friezen voorbij schaatsen. Deze Bergeenden (Tadorna tadorna) waren echter een paar van de weinige levende zielen.

Papa ontdekte heel scherp deze Grote Zaagbek (Mergus merganser), dus we stopten natuurlijk meteen... langs de autoweg... in het gras.

Bij Lauwersoog haven moesten we natuurlijk ook even stoppen. Langs de wal zaten dit keer niet alleen bergen Steenlopers, maar ook Paarse Strandlopers (Calidris maritima).

Ik zei: "dit jaar heb ik nog geen Brilduiker" en we zagen binnen 5 seconden een Brilduiker (Bucephala clangula). Sommige gebeden worden snel verhoord.

In het laatste daglicht namen we afscheid van de laatste vogels, nog een Grote Zaagbek en een paar wegvliegende Kleine Zwanen.

IJsvogels (Alcedo atthis, foto boven) & Patrijsvogels (Perdix perdix, foto onder) zijn te vinden langs de Vecht bij Hardenberg; niet ver van Natuuractiviteitencentrum De Koppel.