Ik wilde al een tijdje een paar foto's bij elkaar zoeken van niet-rare vogels, van die soorten die je haast dagelijks tegen kunt komen, waar je soms zonder nadenken aan voorbij wandelt. Van die soorten waarvan een vijver vol niet bijzonder is, maar een geheel lege vijver ineens toch voelt alsof je iets belangrijks mist. Toen ik nog niet zo lang geleden het Bonte Boertje voor het eerst zag voelde dat heel speciaal, maar ik had ook nog nooit een mooie foto van een Waterhoen (Gallinula chloropus) geprobeerd te maken (Waarneming 29.10.2016). Toch gek van een vogel die je niet hoeft te zoeken, omdat je hem toch wel tegenkomt en waarvan ik altijd wel volop geniet als ik de lelijke pluizige kuikentjes zie in het voorjaar.
Kuifeenden (Aythya fuligula) zijn net zo'n soort voor mij (Waarneming 25.10.2016), toevallig stond ik een keer eerder op deze blog al bewust stil bij hun mooiigheid (Kuifeend in de herfstzon). Toch vond ik het best bijzonder man en vrouw zo samen in beeld te krijgen.
Op diezelfde dag als de Kuifeenden kwam ik ook een paartje Krakeenden (Anas strepera) tegen in hetzelfde slootje nog wel (Waarneming). Mannetje Krakeend hield me nauwlettend in de gaten alsof ik er met zijn vrouw vandoor wilde gaan.
En om de dag compleet te maken met mijn zoektocht naar normale vogels, vond ik deze mannetje Parkeend (Anas platyrhynchos forma domestica). Eigenlijk was ik ervan overtuigd dat het een Wilde Eend was, totdat Julian mij erop wees dat deze de donkere borst, die ze normaal hebben mist. Stiekem toch een soort van rare vogel dus, maar wel een die in het rijtje mag (Waarneming).