Gemeente Groningen

Afgelopen weekend troffen Sylvia en ik op drie locaties Kleine parelmotten (Glyphipterix simpliciella) aan.

▪ Gemeente Groningen (foto).
▪ Lauwersmeer, Ezumakeeg Noord (Friesland).
▪ Emden, Wybelsumer Polder (Duitsland).
Nu te vinden door boterbloemen af te speuren.

De prachtige Blauwstaart (Tarsiger cyanurus) in Groningen. Nét een Roodborstje met andere kleuren. Het is geen nieuwe soort voor mij (zie deze BirdBlog) maar heb 'm nu wel beter kunnen fotograferen.

Het is de eerste Blauwstaart voor de provincie Groningen dus toch maar preventief op de provincielijst gezet (je weet niet hoe de toekomst loopt).

Ik moest wel een foto maken, want het licht was zo mooi.

Noordse Stormvogel (Fulmarus glacialis) in Groningen stad (Noorderplantsoen).

Deze uitgesproken zeevogel is landinwaarts gewaaid met de storm van afgelopen weekend. Normaal gesproken komen ze alleen aan land om te broeden; niet in Nederland.

Hij is 's ochtends opgehaald door de dierenambulance, zie dit artikel op OogTv.nl. In 't bijbehorend filmpje (hierboven) is ondergetekende even in een flits te zien.

Sperwer (Accipiter nisus); was nogal luidruchtig. Het Roege Bos bij Groningen.

De Vogelkersstippelmot (Yponomeuta evonymella) is van andere stippelmotsoorten te onderscheiden doordat alle stipjes -die van gelijk formaat zijn (klein)- netjes naast elkaar liggen in vier of vijf rijen die parallel aan elkaar lopen over de voorvleugellengte.

Bijzondere natuur is vaak dichterbij dan men in eerste instantie denkt. In hartje Groningen leven Bosuilen (Strix aluco).

Het heeft vannacht gesneeuwd! De wereld is wit en ik wil dolgraag naar buiten. Vanuit mijn raam maak ik alvast een paar foto's van de vogeltjes in de tuin die spelen in de sneeuw, zoals deze mannelijke merel (Turdus merula). Hij trekt zich niks aan van de kou, maar staat er zonder sokken gewoon midden in.

Dit musje (Passer domesticus) is ook superleuk zeg, ze zit sneeuw te eten, omdat dat nu makkelijker te vinden is als vloeibaar water en natuurlijk precies net zo goed hydrateert. Al die veertjes zien er nu zo pluizig en warm uit. Gelukkig komen ze echt niet om bij ons in de tuin, ze zullen eerder leiden aan obesitas met al die pinda's en vetbollen in hun buik.

Ook deze Stormmeeuw (Larus canus) kon ik nog vanuit mijn eigen kamer observeren, hij zat lekker te chillen op het dak.

Dan gaan we met de auto naar het Quintusbos bij Glimmen om een wandeling door de sneeuw te maken. Ik krijg de kans een foto te maken van een Winterkoninkje (Troglodytes troglodytes), wat een zegen! Met hun opwippende staartje en knetterharde gezang vind ik ze zó leuk en indrukwekkend. Een heel klein vogeltje met de persoonlijkheid van een Zeearend (Waarneming).

Deze Buizerd ziet er wat versneeuwd uit met z'n natte verwapperde kapsel (Waarneming).

Ik denk dat de Roodborst (Erithacus rubecula) wel de meest geziene vogel is van vandaag, we hebben er zeker meer dan 10 gezien en waarschijnlijk wel 20. Hun rode borstje steekt altijd zo mooi af tegen witte sneeuw (Waarneming).

Roodborstje tikt tegen 't raam, tik tik tik, laat mij erin, laat mij erin.

Een Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) vlakbij mij huis in een boom in het Roege bos. Als de specht zich omdraait kan ik zien dat het een vrouwtje is, omdat ze geen rood rechthoekje op het achterhoofd heeft. Ze is helemaal blij en ijverig aan het hakken (Waarneming).

Ik fiets verder door de Held in Groningen langs een klein kanaaltje, er zwemmen heel veel Meerkoeten en ook een paar Smienten (Anas penelope). Dit is het mannetje, de foto is niet helemaal scherp maar ik vond hem toch wel mooi met het blauwe water en het rode hoofdje van de Smient (Waarneming).

Een héél eind verder fiets ik nog tussen de weilanden door, de zon schijnt, maar het is wel koud. Op een veldje zie ik een paar Witte Kwikstaarten, weer een nieuwe voor de provincielijst! Even later zie ik een hele grote groep Grauwe Ganzen en ook een paar Grote Canadese (Branta canadensis) er vlakbij. Dit is volgens mij de eerste foto van mij van deze algemene soort (Waarneming).

Deze Grote Zilverreiger (Ardea alba) bleef zo mooi stil staan tussen het riet dat ik hem wel op de foto moest zetten. Wat een verleider (Waarneming)!

En dan sluit ik graag af met deze Holenduif (Columba oenas), een soort die ik nog maar één keer eerder in Groningen tegenkwam. Een erg leuke soort die er een stuk liever (en slimmer) uitziet dan een Houtduif (Waarneming).

Dit jaar 2017 houden Julian (Overijssel), Jesper (Zuid-Holland) en ik (Groningen) een provinciecompetitie (competitielijst), wie ziet de meeste vogelsoorten in zijn eigen thuisprovincie. Vandaag heb ik een tijdje voor het raam van mijn kamer gestaan en geprobeerd vooral mooie foto's te maken. Met deze Merel (Turdus merula) is dat naar mijn mening best goed gelukt.

Het vrouwtje Huismus (Passer domesticus) bleef ook mooi stil zitten, wat misschien ook aan het trieste weer lag. Ik zou ook niet per se heel veel zin hebben om te vliegen en ze had mooi uitzicht vanaf de pergola.

Ook al is de Stadsduif (Columba livia forma domestica) een exoot, en telt dus officieel niet mee voor de lijst op Waarneming, deze foto vond ik wel erg gaaf. Vooral mooi die groenige glans op de hals komt zo best mooi uit.

Na het veilig foto's maken vanachter mijn raam ben ik ook nog een eind gefietst om nieuwe vogelsoorten te zien voor dit jaar. Zo vond ik dit groepje Kokmeeuwen (Chroicocephalus ridibundus) op een rij, blij blij blij. Zo kun je ook leuk de individuele grootteverschillen zien want het is echt allemaal dezelfde soort (Waarneming).

Kijk! Wat zwemt daar nou? Een gekkie vrouwelijke Smient (Anas penelope) met een witte vlek achterop haar kop (Waarneming).

Deze Roek (Corvus frugilegus) had wel een hele gekke 'prooi' vond ik, volgens mij een hele dikke slak of iets dergelijks. Hij lijkt er in ieder geval heel content mee rond te paraderen en de Kauw op de achtergrond kijkt er wat afgunstig naar (Waarneming).

Als vervolg op dit artikel heb ik nog een paar gewoon niet-rare vogels bij elkaar gezocht met als aftrap de Blauwe Reiger (Ardea cinerea). Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet gek ben op de Blauwe Reiger, het is niet dat ik persoonlijke problemen met hem heb, maar het is niet mijn lievelingsvogel. Toch vind ik dit wel een mooie foto, en zie ik hier zelf wel de charme van deze aristocratische verschijning (Waarneming).

Ook de Zwarte Kraai (Corvus corone) is een alledaagse voorbijganger. Eerder gehaat dan geliefd zou ik haast zeggen, aangezien ze soms ook baby-vogeltjes uit je achtertuin eten. De schurken! Deze vogel verdient echter wel wat liefde, want hij wordt al zwart genoeg gemaakt (Waarneming).

Deze Meerkoet (Fulica atra) lijkt haast een engeltje die in het water drijft op een wolkje van licht. De trompetterende, droevig-toeterende vogel die we haast in elke vijver wel aantreffen (Waarneming).

Ten slotte één van mijn lievelingsvogeltjes, het Roodborstje (Erithacus rubecula). Een prachtige vogel, met zijn rode borstje, ronde lijfje en schattige bolle oogjes. Het tikkende geluidje maakt me altijd blij, net als het feit dat ik er regelmatig eentje bij ons in de achtertuin zie langskomen voor wat pinda's of zaadjes uit een vetbol (Waarneming).

Ik wilde al een tijdje een paar foto's bij elkaar zoeken van niet-rare vogels, van die soorten die je haast dagelijks tegen kunt komen, waar je soms zonder nadenken aan voorbij wandelt. Van die soorten waarvan een vijver vol niet bijzonder is, maar een geheel lege vijver ineens toch voelt alsof je iets belangrijks mist. Toen ik nog niet zo lang geleden het Bonte Boertje voor het eerst zag voelde dat heel speciaal, maar ik had ook nog nooit een mooie foto van een Waterhoen (Gallinula chloropus) geprobeerd te maken (Waarneming 29.10.2016). Toch gek van een vogel die je niet hoeft te zoeken, omdat je hem toch wel tegenkomt en waarvan ik altijd wel volop geniet als ik de lelijke pluizige kuikentjes zie in het voorjaar.

Kuifeenden (Aythya fuligula) zijn net zo'n soort voor mij (Waarneming 25.10.2016), toevallig stond ik een keer eerder op deze blog al bewust stil bij hun mooiigheid (Kuifeend in de herfstzon). Toch vond ik het best bijzonder man en vrouw zo samen in beeld te krijgen.

Op diezelfde dag als de Kuifeenden kwam ik ook een paartje Krakeenden (Anas strepera) tegen in hetzelfde slootje nog wel (Waarneming). Mannetje Krakeend hield me nauwlettend in de gaten alsof ik er met zijn vrouw vandoor wilde gaan.

En om de dag compleet te maken met mijn zoektocht naar normale vogels, vond ik deze mannetje Parkeend (Anas platyrhynchos forma domestica). Eigenlijk was ik ervan overtuigd dat het een Wilde Eend was, totdat Julian mij erop wees dat deze de donkere borst, die ze normaal hebben mist. Stiekem toch een soort van rare vogel dus, maar wel een die in het rijtje mag (Waarneming).

Gisteren heb ik ze voor de eerste keer bewust gezien en vandaag moest ik er nog een keer heen, zo mooi zijn ze, de Pestvogels (Bombycilla garrulus). De eerste dag stond ik al een tijdje rond te kijken toen er ineens een groep vogels, lijkend op een groep spreeuwen, in de boom vlakbij mij landde. Daar waren ze dan! De pestvogels bleven steeds bij elkaar en vlogen in een vaste groep van ongeveer 25 vogels. Als er een paar wegvlogen moest de rest er meteen achteraan, stel je voor dat die andere vogel net eerder bij de lekkerste besjes was, dat mag natuurlijk helemaal niet. Vandaag precies hetzelfde verhaal (en nog steeds even leuk), maar dan ook nog met iets mooier licht voor de foto's. Vandaag heb ik voor het eerst het bekende geluid, een soort hoog siiiiirrrrr duidelijk gehoord, het leken haast trillende belletjes.

Vogelsoort #211 van 2016 en stiekem één van mijn favorieten. (Waarneming)

Ik was op de fiets gesprongen om Pestvogels (Bombycilla garrulus) te zoeken samen met mam en het duurde even maar ik zag ze ook nog en kon zelfs bewijsplaatjes schieten! Mama moest helaas eerder weg en miste ze net, maar wat zijn het mooie en leuke vogels (Waarneming). Het hele verhaal en meer nieuwe foto's staan in het artikel van de volgende dag (Birdblog)

♥P♥e♥s♥t♥v♥o♥g♥e♥l♥s♥

Nachtelijke Egel (Erinaceus europaeus) bij Sylvia in de tuin.

Afgelopen zaterdag gingen we naar het Noorderplantsoen in de hoop het Bonte Boertje (Poicephalus senegalus) te zien. Ook al klinkt deze blogtitel als en spannende Suske en Wiske, het bleek in werkelijkheid niet echt een zoektocht te zijn. Er zijn weinig andere vogels die sprekend klinken als een schreeuwende papegaai, te vinden in een park in Nederland. Ook al is deze vogel er niet zelfstandig gekomen, maar waarschijnlijk ontsnapt, het was superleuk om zo'n exotische vogel tussen de herfstbladeren te zien zitten.

Zoals het een papegaai siert, zich niet druk makend om zijn omgeving maar gewoon spelend met een stokje.

In het Noorderplantsoen was ook een mooie Boomklever (Sitta europaea) te fotograferen, perfect poserend tussen de gele blaadjes.